Czym są standardy Wi-Fi i w jakim celu powstają?

Każdego dnia korzystamy z różnych sprzętów połączonych z siecią bezprzewodowo, czyli za pomocą Wi-Fi. Poszczególne urządzenia mogą jednak działać w różnych zakresach, dlatego dla zwiększenia prędkości internetu warto wybierać te, które są kompatybilne z routerami. W tym celu powstają standardy Wi-Fi – zespół parametrów dotyczących przesyłania i odbierania danych między routerem i urządzeniami podłączonymi do sieci. 

Wyjaśniając, standardy obejmują usługi i protokoły, które określają, jak działa dana sieć Wi-Fi. Są to więc parametry bezprzewodowego łącza internetowego. Obejmują głównie:

• maksymalną prędkość przesyłu danych podawaną w Mbps przy częstotliwości 2,4/5 GHz – to najwyższa prędkość łącza, jaką może obsłużyć dane urządzenie;
• zakres częstotliwości – określa częstotliwość sygnału emisji fal elektromagnetycznych. Wyróżnia się dwa pasma częstotliwości, jakimi są 2,4 GHz (od 2400 do 2485 MHz) oraz 5 GHz (od 4915 do 5825 MHz);
• technologie wspierające łączność, np. możliwość połączenia z routerem na kilku kanałach czy podział pasma w celu obsługi większej liczby użytkowników jednocześnie;
• zasięg sygnału – określa, z jakiej odległości między routerem a urządzeniem możliwe jest połączenie z siecią;
• zabezpieczenia – na przestrzeni ostatnich lat dostępne były zabezpieczenia WEP, WPA, WPA2;
• pobór energii. 

Rozwój technologii jest bezpośrednio związany z koniecznością aktualizacji standardów. Ustalaniem standardów zajmuje się organizacja IEEE (Instytut Inżynierów Elektryków i Elektroników), która skupia specjalistów z wielu obszarów techniki. Udział w rozwijaniu standardów ma również Alliance Wi-Fi, czyli stowarzyszenie kilkuset firm, których celem jest dbanie o zgodność urządzeń.  

Rodzaje standardów Wi-Fi wprowadzanych od 1997 roku 

W roku 1997 zaprezentowano pierwszy standard Wi-Fi, o nazwie IEEE 802.11 (inaczej802.1y). Wówczas maksymalna prędkość przesyłu danych wynosiła do 2 Mb/s w paśmie 2,4 GHz, natomiast zasięg wynosił do 20 metrów w budynku. 

W kolejnych latach, w związku z rozwojem technologii, wprowadzano nowe rodzaje standardów Wi-Fi, wśród których za najważniejsze uznaje się:

• 802.11b – został opracowany w 1999 roku, działał na paśmie 2,4 GHz. Prędkość przesyłu danych wynosiła 11 Mbps. Wykorzystany algorytm zmniejszał zakłócenia fal, dzięki czemu zasięg wzrósł do 47 m w pomieszczeniach i prawie 100 m na otwartej przestrzeni. 
• 802.11a – częstotliwość została zmieniona na 5 GHz, co przekładało się na zwiększony pobór mocy. Z kolei prędkość przesyłu danych wzrosła do 54 Mbps. Problemem był ograniczony zasięg. 
• 802.11g – opracowany w 2003 roku, działa w częstotliwości 2,4 GHz z prędkością do 54 Mbps i nie wymaga wysokiego poboru mocy. Zasięg sygnału wynosi 50 m w budynku i 100 m na otwartej przestrzeni. Do dziś jest to często wykorzystywany standard.  
• 802.11n – powstał w 2004, a zatwierdzony został w 2009 roku. Przedstawiana maksymalna prędkość wynosi 600 Mbps, jednak w praktyce jest to ok. 150 Mbps. Ten standard Wi-Fi opiera się na wykorzystaniu wielu anten do odbioru i nadawania sygnału, a także zwiększonym zasięgu. 
• 802.11ac – opracowany w 2013 roku, działa w zakresie częstotliwości 5 GHz, cechuje się większą przepustowością (do 7 Gb/s) i możliwością łączenia większej liczby kanałów, a także zasięgiem do wielu kilometrów. 
• 802.11ax – ogłoszony w 2019 roku, jego zmiany dotyczą częstotliwości, do których mają zostać wprowadzone 1 i 6 GHz. Prędkość osiągana przy paśmie 5 GHz ma wynosić 600 Mbps, a zasięg to wiele kilometrów. Ten rodzaj standardu Wi-Fi (obecnie najnowszy) obsługuje technologię OFDMA, która poprawia wydajność sieci.   

Wi-Fi Alliance zdecydowało się na uproszczenie wcześniej stosowanego nazewnictwa. Obecnie, zamiast ciągu cyfr i liter, można spotkać się z określeniami Wi-Fi 5 czy Wi-Fi 6, np. standard 802.11ac określa się jako Wi-Fi 6. 

Czy nowszy standard Wi-Fi gwarantuje większą prędkość internetu?  

Standardy Wi-Fi bez wątpienia wpływają na prędkość internetu, ale należy mieć na uwadze, że nie jest to jedyny czynnik. Aby móc maksymalnie korzystać ze specyfikacji danego standardu Wi-Fi, musimy pamiętać o właściwościach sprzętu odbiorczego. Podstawą jest dopasowanie standardów urządzeń, jakie podłączamy do sieci, z parametrami routera. 

Jeśli laptop, telefon lub inne urządzenie korzysta ze starszego standardu i obsługuje np. pasmo 2,4 GHz, na nic zda się podłączenie go do routera oferującego wyższe prędkości w paśmie 5 GHz. Co więcej, najnowsze standardy Wi-Fi zostały opracowane stosunkowo niedawno, dlatego też urządzenia dostępne na rynku nie są jeszcze w pełni przystosowane do takiej technologii, obsługującej np. standardy 8011.ax. Obecnie więc najczęściej łączymy się z siecią poprzez pasmo 2,4 GHz w standardzie 8011.n. Warto jednak wybrać urządzenie obsługujące wyższe standardy, jeśli w niedalekiej przyszłości zamierzamy wymienić sprzęt mobilny na nowszy.   

Ponadto na realną prędkość urządzenia połączonego z siecią wpływa wiele innych czynników, takich jak np. ilość podłączonych jednostek czy lokalizacja routera. Sygnał Wi-Fi może być zakłócany także przez ściany, stropy, inne sieci czy urządzenia domowe, w tym mikrofalówki. 

Jeśli nie możesz usunąć przeszkód, skorzystaj ze wzmacniacza sygnału UPC WIFI POD, który zwiększa zasięg Wi-Fi i poprawia komfort korzystania z sieci. UPC WIFI POD jest kompatybilny z wybranymi modemami, takimi jak Connect Box i Giga Connect Box, a jego instalację przeprowadzisz w łatwy sposób, po pobraniu darmowej aplikacji UPC Connect.

Kupując sprzęt komputerowy, sieciowy, router czy inne urządzenia, które zamierzasz łączyć za pomocą sieci bezprzewodowej, zwracaj uwagę, czy obsługują te same standardy Wi-Fi. Właściwy sprzęt odbiorczy pozwoli korzystać z prędkości zapewnianej przez najnowsze routery i łącza.