Nick:erjrjrnj
Dodano:2005-07-07 11:34:04
Wpis:uniwersytecie , jakież to śmiechu warte. Na cokolwiek człowiek dziś w tym
kraju spojrzy , spoziera w czeluść śmieszności , powiedział Reger.
Codziennie rano od takiej masy śmieszności czerwienimy się ze wstydu , drogi
panie Atzbacher , taka jest prawda. Idzie pan , panie Atzbacher , na
wręczanie nagrody , jakież to śmiechu warte , godne wyśmiania postaci ; z im
większą pompą występują , tym są śmieszniejsi , powiedział , wszystko to
karykatura , nic innego , powiedział , po prostu wszystko. Nazywa pan
jakiegoś gościa swoim przyjacielem , a on nagle daje z siebie zrobić
profesora honoris causa i zaczyna się nazywać "Profesorem" i każe sobie
wydrukować "Profesora" na wizytówkach , a jego żona naraz u rzeźnika zaczyna
występować jako "Pani Profesorowa" , żeby nie czekać zbyt długo w kolejce ,
jak te , które nie mają profesora za męża.
Jakież to śmiechu warte , powiedział. Złocone schody , złocone fotele ,
złocone ławki w Hofburgu , powiedział , a na nich ci sami
pseudodemokratyczni idioci , bez wyjątku , śmiechu warte. (...) Naraz musi
pan z całego świata zrobić karykaturę. I ma pan siłę zrobić ze świata
karykaturę , największą potęgą ducha , powiedział , do tego niezbędną ; tę
jedyną konieczną , aby przeżyć , siłę , powiedział. Tylko nad tym panujemy ,
co w końcu uznamy za śmiechu warte , wyłącznie wtedy , kiedy świat i życie
na nim uznamy za śmiechu warte , jesteśmy w stanie posunąć się dalej , nie
ma innej metody , lepszej , powiedział. Przejęci podziwem nie wytrzymamy
długo , zginiemy z kretesem , jeśli w odpowiednim momencie nie zdołamy tego
stanu przerwać , powiedział. Przez całe życie z daleka się trzymałem od
podziwiania , nie należę do tych , co podziwiają , obcy jest mi podziw , nie
ma się co dziwić , podziw zawsze był mi obcy i nic nie odpycha mnie tak ,
jak obserwacja tych , którzy podziwiają , ogarnięci chorobą podziwiania.
Idzie pan do kościoła , ludzie podziwiają , idzie pan do muzeum , ludzie
podziwiają. Idzie pan na koncert , ludzie podziwiają , to odrażające.
Prawdziwy umysł nie zna w ogóle podziwu , przyjmuje do wiadomości , potrafi
uszanować , patrzy z uwagą , to wszystko , powiedział. Ludzie idą do
wszystkich tych kościołów , do wszystkich tych muzeów , objuczeni podziwem
jak plecakiem , to z tego powodu chodzą zawsze tacy wstrętnie pochyleni ,
wszyscy chodzą po kościołach i muzeach tacy pochyleni , powiedział. Nigdy
jeszcze nie widziałem , żeby ktoś wszedł do kościoła czy do muzeum całkiem
normalnie , a już najwstrętniejszy jest widok ludzi w Knossos czy Agrigento
u celu swojej wyprawy szlakiem podziwu , ludzie ci bowiem odbywają po prostu
podróż szlakiem podziwu , powiedział , nic innego. Podziw oślepia ,
powiedział wczoraj Reger , otępia podziwiającego. Ludzie w większości , raz
wszedłszy w podziw , nie mogą już wyjść w podziwu , a przez to tępieją.
Większość ludzi na całe życie jest otępiona wyłącznie dlatego , że podziwia.
Nie ma czego podziwiać , powiedział wczoraj Reger , zupełnie. Ponieważ
respekt i uwaga są dla ludzi zbyt trudne , podziwiają , to jest dla nich
łatwiejsze , to ich mniej kosztuje , powiedział Reger. Podziw łatwiejszy
jest od respektu i uwagi , podziw to cecha głupich , powiedział Reger. Tylko
głupi podziwia , mądry nie podziwia , potrafi uszanować , patrzy z uwagą ,
rozumie , to wszystko. Ale poszanowanie , uwaga i zrozumienie - to wymaga
ducha , a tego ducha ludzie nie mają , bez ducha i faktycznie całkiem
bezdusznie podróżują do piramid i do kolumn sycylijskich czy przed perskie
świątynie i upajają się z całą swoją tępotą tym swoim podziwem , powiedział.
Podziw to stan uwiądu ducha , powiedział Reger wczoraj , w owym stanie
uwiądu ducha egzystują niemal wszyscy. (...) Wszakże podziw ów nie jest li
tylko cechą charakterystyczną u tak zwanych niewykształconych , wręcz
przeciwnie , charakteryzuje on w dużej , straszliwej mierze , faktycznie
wręcz budzącej zgrozę , również i przede wszystkim tak zwanych
wykształconych , co jest znacznie bardziej odstręczające. Niewykszta
|