nie obchodzi mnie w ogóle żadna poezja ani nic w tym stylu, nigdy mi się nic nie podobało takiego, jednak ten wiersz ma coś w sobie coś tak... prostego i ludzkiego, nie wiem jak to określić. Dązenie do doskonałości, wyobraźnia nie znająca granic...Coś pięknego, pokłon w Twoją stronę

PS. Elvis aby ta strona naprawde istniała, na jutro przyniose Ci świeczke do szkoły (jak nie zapomne) i będziesz ze świeczką szukał takich ludzi jak Saphira, wtedy nawet będę wchodził na tą strone :>

piszesz tak, jak ja chyba nie umiem, choć kiedyś tak pisałam - tak prosto z serca, zwyczajnie... Zazdroszczę lekkości pióra, bo ja swoje prawie we krwi maczam...

bardzo mi się podoba jest taki lekki i wogóle, pozdrawiam

Ten wiersz wzbudza głębokie emocje we mnie Bardzo mi sie podoba.
Świetne sa te porównania i przenośnie Pozdrawiam)