Widzę , że stronka powróciła. Fajnie

Informuję miłych czytelników,że wiecej wierszy można przeczytać na stronie robertminiak.com/new/

Witaj ciepło Robercie..w ten jesienny, deszczowy dzień...
Swymi wierszami wzbudzasz wyższe emocje, poruszasz czasem do granic...
przyprawiają o dreszcz i gęsią skórkę, chętnie się do nich wraca...i poszukuje nowych.

Jesteś doskonałym obserwatorem życia i ludzi, piękne przenośnie malują
nastrój,a wyobraźnia podpowiada obrazy...Do tego potrzeba wrażliwości,
melancholii, duszy .... a nie tylko warsztatu.
Ty wiesz -" jak z kilku myśli pięknych w słowa do ludzkiej duszy wykuć klucze
i zaczarować..."

I te niewiarygodnie błękitne oczy..."
"...strzeż sie uchwycić wilka spojrzenie...ono zarazi Cię swa szarością
i przemknie cieniem...albo Cię dotknie samotnością
rozkocha w kilku śladach w śniegu...zgubionych w biegu..."

Różne odcienie szarości i błękitu...światła i radości, mroku i cienia.
Samo życie!

Nie wiedziałam, że Pan Robert pisze takie głębokie wiersze. No cóż okazuje się, że nie znamy ludzi, którzy są blisko nas. Może dlatego, że nie mamy czasu z nimi porozmawiać.
Chętnie poczytam jeszcze.

Dzien dobry

Przypadkiem trafilam na te stronke , obiecuje ze jeszcze tu wroce
wiersze są przepiekne.
Czy moge Twoje wiersze zamiescic na swojej stronce?
pozdrawiam serdecznie

http://www.mala41.republika.pl/stronka4.html

Jak dobrze ze znalazlam ta droge do Twojej strony,zawsze kiedy za oknem szaro i mgliscie a w duszy nie wszystko jest w kolorach rozu i blekitu zagladam tutaj i odnajduje siebie i czasy kiedy bylo sie z wiatrem za pan brat, a maly drewniany domek byl calym moim swiatem.
Tutaj w ogromnej ilosci wierszy moge znow zobaczyc to wszystko i te wartosci, ktore kiedys byly "swiete", a dzisiaj leza zagubione jak diamenty w popiolach i zgliszczach...

słodzenie wyszło z mody na beju jest wielu co pisza pieknie

Witaj Miły Robercie
Gdyby nie blog Kari pewnie bym do Ciebie nie zajrzała
Twoje wiersze sa urzekajace i wciągaja jak wir w wodzie Nie chcesz aidziesz coraz głebiej i głebiej
Jestem pod wrażeniem Twojej poezji
alinaweronika.blog.onet.pl

Nigdy nie wpisuję się do księgi gości, bo i tak nikt tego nie czyta,ale tak mnie urzekły wiersze, że czy ktoś czyta czy nie musze napisać,że jednym tchem przeczytałam prawie wszystkie. Nie jestem wybitnym znawcą poezji, ale ta do mnie przemówiła. Dziękuje, pozdrawiam i życze dalszych sukcesów

Wesołych Świąt!

Bez zmartwień, z barszczem,z grzybami, z karpiem!

z gościem, co niesie szczęście!

Czeka nań przecież miejsce. Wesołych Świąt!

A w święta, niech się snuje kolęda.

I gałązki świerkowe niech Wam pachną na zdrowie.

Wesołych Świąt!

A z Gwiazdką!

- pod świeczek łuną jasną życzcie sobie

- najwięcej: zwykłego, ludzkiego szczęścia.

Miej piękne Świeta "SZaraku", "Popielica" życzy z całego serduszka.

...lubię wracać do Twych uchylonych drzwi... lubię zaglądać w ich szparki.... wchodzę cichutko zakradając się... powracam, gdy poczuję samotność...wiesz...nie przeczytałam jeszcze ich wszystkich... wybaczysz?? kiedy mi ciężko...tak smutno...uśmiech się gdzieś schował, to... wybieram kilka i pieszczę slowami ciepło zabarwionymi swoje zmysły...to nic, że nie przeczytalam ich wszystkich.. to nic, że niektóre czytam znów na nowo...one są na kazdą porę dobre...na każdą chwilę...na smutki i radości...dziękuje za pieszczotę... będę wracać... bo i sen jest piękniejszy, kiedy poczytam je przed nim...znów pójdę poszukać snu.... ale wrócę...nie obiecuję, że zostanę...ale będę... pozdrawiam cieplo...

Witaj miło Robecie ...........bardzo mi sie podoba Twoja stronka ..........
ja w niej odczytuję Ciebie jako osobę bardzo miłą i wrażliwą ..oraz pełną estetycznego wyrobienia !!!
Dziękuję Ci miło się przeglada .
Pozdrawiam .

Dichtung und Wahrheit
Unsere Wuensche sind die Vorgefuehle der Faehigkeiten,die in uns liegen,Vorboten desjenigen,was wie zu leisten imstande sein werden.
Was wir koennen und moechten,stellt sich unserer Einbildungskraft ausser unsund in der Zukunft dar.
Wir fuehlen eine Sehnsucht nach dem,was wir im Stillen schon besitzen.

(J.W.v.Goethe)

Witaj Robercie. Gdzie się podział ten wesoły, rozśpiewany, roześmiany facet, który obdarzał innych swoją radością innych ?? Niech wraca i to szybko
pozdrawiam

Witaj Robercie, masz duszę , czuję to! Trzymam za Ciebie kciuki i dalej rób to co robisz, ponieważ cieplo odbieram Twoje wiersze i napewno nie jestem w tym odosobniona.Uwierz w siebie, w swoja dobrą gwiazdę i w słuszność tego co robisz.Pozdrawiam.