brak mi słów porostu coś pięknego

dzieki temu kto to napisał
celujacy z tego dostałem

słowa są zbędne. Masz wiele pokory i miłości w tym opowiadaniu.Powiedziałbym skargi do pełnego podłości świata, który zatracił w sobie miłość do drugiego człowieka.Pięknie poruszasz zatwardziałe serca swoimi słowami.Jest KOOL.

samo życie jest tu to czego sie boimy czasem powiedziec drugiemu . Wiemy otym a sie lekamy

To bylo suuuper! w wogole twoj blog jest zajebisty! trzymaj tak dalej! i wejdz na moj: www.irma91.blog.onet.pl