Ta rozmowa... zaskoczyła nas obu, nie przypuszczałem, że wogóle do niej dojdzie tzn. gdybym wiedział pewnie nie napisałbym wtedy do Ciebie. Najgorsze jest to, że cokolwiek teraz zrobię będzie wyglądało jak celowe działanie na Twoją niekorzyść... miałeś rację, bez sensu to wszystko.

- Zawsze poznając kogoś nowego boimy się, kogoś starego, jesteśmy przerażeni...
- Nikt nigdy nie będzie potafił tak wkurzać jak może przyjaciel
- Życie jest bezsensowne, jak ludzie którzy nas otaczają.
- Otaczają nas fakty i urojenia... A świat! -świat tak naprawdę nie istnieje...

Cebull. Jakie to żałosne, że te słowa padają ode mnie właśnie tu... dlaczego. Dlatego, że niemożemy już ze sobą jakoś normalnie porozmawiać. Przepraszam cię. Poprostu sory... ty wiesz i zawsze wiedziałeś, że to co się teraz dzieje jest bezsensu... nie zastanawiaj się. A ja.. ja musze cie przeprosić. Poraz kolejny niszcze życie innym tylko dlatego, że jestem żałosnym człowiekiem. Niewiem co ja mam teraz ze sobą zrobić, ale ty cebull wiesz jak powinieneś żyć... pokierój swoim życiem tak jak tylko ty potrafisz i nie przejmój się (...przynajmniej mną). Ciesz się życiem bo to wielki dar. By umieć się nim cieszyć.
Jakie to żałosne... heh...

Nie tak łatwo odejść z cudzych myśli... Przy takiej przepaści zawsze przyda się mieć kogoś za sobą:) Ty masz to szczęście/ pecha że jest nas naście... Wiedz, że wpadając możesz zobaczyć za sobą sznur innych... Nigdy nie wiesz w którym momencie spadania wyrosną ci skrzydła...