Myślę że dzieci powinny również o tym wiedziec .

Juleczku! nic dodac nic ująć. Tak właśnie bym to napisała.Byłeś szybszy -brawo!!!

Nikt nie chce rozmawiać o smierci. Jest to temat tabu. A może już czas przestać udawać, że jej nie ma. Należy rozmawiać o smierci z dziecimy, rzeczowo odpowiadamy na pytania. Nie wolno zapominać, że dziecko jest tylko dzieckiem ono rozumie po swojemu i inaczej niż dorośli. Traktujmy śmierć jako częśc życia. Bo im więcej się o niej mówi, tym staje się mniej straszna.

Witaj Juleczku. Doprawdy masz bardzo duży wachlasz zainteresowań.Umiesz wstrzelić się w dziesiątkę.Temat śmierci jakoś w naszym życiu pomijamy.A tak naprawdę od urodzenia codziennie, zbliżamy się do niej.To jest tak naturalne jak pożywienie ...czy spanie.Ciało ludzkie jest ubraniem dla naszej...(duszy, ego, czy jaźni) Nazewnictwo zależy od kultury, kraju, religii i jeszcze paru innych zależności. Ale też się niszczy jak ubranie które wyrzucamy .Tylko że ciało jest z godnością dla człowieka pochowane na cmetarzu. Co nie znaczy że umiera człowiek do końca. Dusza ma inne zadanie w dalszej egzystencji ... bo ona nie umiera, a różne religie mówią na ten temat różnie.Ale napewno dzieciom ...jak zawsze należy mówić prawdę. Może nieco ogólniej i na rozum dziecka...ale prawdę.Przede wszystkim dać do zrozumienia ,że nie będzie samo i że to jest normalne i w życiu ...nie uniknione. Że to jest wpisane w życie wszystkiego co żyje nie tylko na ziemi ....ale w całym wszechświecie.Normalność nie przeraża. Piozdrawiam i Gratuluje tematu i artykułu.