Pieknie Zojeczko pieknie.....:))::)

Witaj poetko!!! przeczytałam, podumałam.........nie wrócimy tego co było......
niech łódeczka płynie........

Wśród ludzi człowiek też czuje się samotny.
Wiersz nostalgiczny jak zawsze moja poetko.........potrafisz zaglądnąć głęboko w dusze człowieka.


Śmierć przyjaciele............Straciłam przyjaciółkę wiem coś o tym i wiem, że to boli..........
Jak ktoś od chodzi to zaczyna się zwykłe wspomnienia tego co było, jak było......
nawet śmierć nie jest w stanie zniszczyć prawdziwej przyjaźni.
Miła poetką czytająć dwoje wiersze przywołałas do wspomnień tyle ciekawych chwil oraz refleksji. Dzięki

Krysiu - wyjelas mi to wszystko z ust,Jestes wspanialym krytykiem .To wlasnie czulam co piiszesz .czytajac Zoji wiersze. Zoju podpisuje sie pod komentarzem Krysi dwoma rekami. A Ty tylko pisz.pisz .pisz

Poczytała,podumałam.Łezka wspomnień sie kulała.Piekna poezja.Taka nostalgiczna.Taka od serca.Czuje sie ją jak własne przeżywanie.Wspomnienia przeplataja sie z nutka aktualnośći.To co było miłe radosne, czy smutne po części zapomniane w tej poezji wraca do realnej rzeczywistości..Gdy otworzy sie notes pamięci wraca jak bumerang.Dobrze, ze poetka taka jak Ty Zoju umie za szufladkowac te zdarzenia.Bardzo ładnie je po układałas. Z wielkim pietyzmem piszesz o tym co mineło.Twoją poezje można czytać i za każdym razem coś nowego sie odkrywa.
Na prawde urzeka mnie twoje wierszowanie.Kazdy twój wiersz ma dusze.Można go czytać wiele raz i zawsze odkrywa się coś nowego.
Gratuluje tak ciekawej poezji.
Zycze częstych odwiedzin pani Weny ,ktora powinna przynieśc w zanadrzu wiele nowych pomysłów do dalszej twórczości.
POZDRAWIAM MILUSIENKO!

Przeczytałam ,wszystko prawda co piszesz gratuluje .

Jak wiele mozna wyrazić wierszem , ile przekazać ciepła i pragnień ....
Czytam je, ucze sie i doswiadczam Twoich przeżyc . Pisz Zoju bo warto ...
Wiersz moim zdaniem b. dobry przenosi do swiata wspomnień do tego co pożegnaliśmy ,a jakże nam bliskich i drogich ....

"Podroz sentymentalna" - urzekla mnie zupelnie, Zoju Jestes wielka !To trzeba pokazac =wydac i wlasnie z tym wierszem jako pierwszym w tomiku!!

Witam, jestem tu po raz pierwszy.Przeczytałam Zoji wiersze i powiem ,że są pełne uroku, chociaż za dużo w nich smutku i jakiegoś wyczekiwania końca.Urzekł mnie wiersz pt Sny. Jest bardzo dobry.Również wiersz pt Deszcz bardzo, bardzo mi się podobał.Zyczę optymizmu i weny!

Za oknem śnieg, szybę maluje mróz............Jeszcze trochę cierpliwości, do wiosny już bliżej, niż dalej...............herbatka z malinkami, ciepły kocyk.........

Poczytalam i sie zachwycilam.Mam na mysli wiersz pt"Strach" i"Wedrówka myśli"Obywa sa bardzo refleksyjne i wiele w nich wlasnych przezyc.Zarowno czytelinik jak i poetka moga tu sie zatrzymac i zrobic maly bilans własnego zycia.
Czesto brakuje nam decyzji i dobrych i złych.A brak nadziei moze podciać nalepiej szybujace skrzydla.Powiem, ze analizujac poszczególne strofy w kazdej mozna dopatrzec sie czegos co juz nam sie przytrafiło, badz to co jeszcze mozemy przezyc.
"Wedrowne myśli" wiersz bezzwrotkowy ma ciekawa forme.Wg. mnie trudny do napisania.Daleko mi do krytyka literackiego ale wg mnie czytac taka poezje to czuc dusza i sercem.Przezywac,upadac i wznosic sie.
Oby ten strach nie dopadal nasz zbyt czesto.A jesli juz to dobrze bysmy umieli go pokonac.
Ciekawa fabula i rzadka tematycznie.
Gratulujre pomyslu tematycznego.Powiem wiersze na czasie szczegolnie bliskie wg mnie ludziom wczesniej urodzonym takim jak ja.

Zoja...piękny wiersz o strachu...wszystko co piszesz jest prawdą...takie jest teraz nasze zycie że na każdym kroku sie czegoś boimy....bo zyjemy w ciągłej niepewnośći co będzie jutro.Zyczę Ci psania dalszych wspaniałych wierszy.....czekam.ninka1

Myśli to nasze wierne przyjaciółki. Nigdy nas nie opuszczają. Nosimy je w sobie, nawet ...jadą z nami rowerem za miasto. Pozdrawiam Autorkę.

Zojka...jak zwykle cudowny wiersz....piszesz to co czujesz...Takie jest nasze zycie raz na górze raz na dole.Ale wiemy że po burzy zawsze wychodzi słonko po to aby już tylko bylo dobrze.Zyczę Ci duzo wiary i optymizmu...ninka1

Wedrujemy po zakamarkach duszy, zadajemy sobie pytania na które i tak do końca nie mamy odpowiedzi...........choć wędrówki myśli nie konczą się........... nie można z nich zrezygnować........